تیشه بی مهری و تنش آبی بر تن درختان اصفهان

هر بار که تصویری از درختان خشکیده اصفهان در فضای مجازی توسط شهروندان منتشر می‌شود آه از نهادمان بلند می‌شود. در این 23 سال که جریان دائمی رودخانه زاینده‌رود دچار نوساناتی شده تنش آبی بر روی درختان اصفهان نیز تأثیر گذاشته است.روز گذشته تصاویری دیگر از خشکی درختان خیابان تالار اصفهان منتشر شد که به گفته اهالی این منطقه چند ماهی آبیاری نشده‌اند یا سهم آبی که به این درختان داده شده برای رساندن املاح و مواد غذایی از ریشه‌ها تا سرشاخه‌ها کافی نبوده است.این تنها بخشی از مصیبتی است که در این سال‌ها بر فضای سبز شهر وارد شده است. کنار رودخانه یا در پارک‌ها و فضاهای سبز اصفهان که قدم بزنیم ضعف در پوشش گیاهی یا تبدیل‌شدن چمن‌ها به خاک به‌وضوح قابل‌مشاهده است که شاید اگ ر وضع به همین شکل ادامه پیدا کند تا چند سال دیگر نه درختی می‌ماند و نه فضای سبز و چمنی.در این سال‌ها شهرداری هم سعی کرد تا با استفاده از پساب یا با خرید و انتقال آب با تانکر بخشی از تشنگی درختان شهر را جبران کند؛ اما متأسفانه درختان اصفهان همچون چنار،سپیدار(کبوده) و نارون نیاز آبی بالایی دارند و این میزان آب کفافشان را نمی‌دهد. این درختان بیش از هر درخت دیگری نسبت به خشکی و کم‌آبی حساس هستند و سریع‌تر به آن واکنش نشان می‌دهند.

از سمتی هم با هجوم آفات و چوب‌خواران و پوست‌خواران مواجه می‌شوند که همین باعث نابودی درختی می‌شود که باید حداقل 40 تا 50 سال عمر کند. تنش تشنگی و تغذیه‌ای از یک سو و وجود این قبیل آفات از سوی دیگر، دست‌به‌دست هم می‌دهند و تنه درخت را در مقابل فشارهای مکانیکی و باد شکننده می‌کند.

زمانی هم که درختی آفت به جانش بیفتد و از درون پوک شود باید شاهد قطع آن باشیم و هر روز از تعداد درختان اصفهان کاسته می‌شود.

آمارها هم که نشان می‌دهد در سه دهه اخیر شیب سقوط درختان در اصفهان افزایشی بوده است. آبیاری قطره‌ای هم که در سال‌های اخیر در شهر متداول شده باعث سط ریشه‌های درختان بخصوص آنهایی که کم‌سن‌تر و در حدود ۱۰ تا ۲۰ساله هستند، سطحی شده و با کوچک‌ترین بادی جابه‌جا شود.

از سوی دیگر هم فعالیت‌های عمرانی شهروندان در سطح شهر که با هماهنگی یا بدون هماهنگی شهرداری انجام می‌شود هم باعث شده تا در برخی موارد تاج درختان به طور کامل قطع شود.

از خشکی زاینده‌رود و تنش آبی موجود که بگذریم در کنار تصویر درختان خشکیده اصفهان تصاویری از نحوه بد آبیاری درختان، توسط شهروندان دست‌به‌دست می‌شود یا به رسانه‌ها منتقل می‌شود. در برخی از این تصاویر به‌وضوح مشخص است که آبی که بااین‌همه زحمت به دست می‌آید بدون کمترین دلسوزی روانه خیابان یا خارج از فضای سبز می‌شود. آبی که باید پای درخت بریزد کف خیابان رها شده و در چاه فاضلاب فرومی‌رود. همین‌طور نحوه نگهداری از فضای سبز شهر در برخی مناطق آن‌چنان که باید باشد نیست و بخشی از خشکی درختان یا ازبین‌رفتن چمن‌ها و فضای سبز به عدم مراقبت صحیح برمی‌گردد. شاید باید به کسانی که این‌گونه با بی‌مهری خویش تیشه به ریشه فضای سبز و درختان اصفهان هم می‌زنند یادآور شد که این درختان هم جان دارند و در این شهر نفس می‌کشند و خود ریه های شهر هستند باید دلسوزانه‌تر به آنها نگاه کرد.

به‌هرحال تنش آبی و نبود نگاه دلسوزانه باعث شده شیب تند نابودی درختان اصفهان هر روز بیشتر شود؛ باید مسئولان شهری و شهروندان بیش‌ازپیش مراقب فضای سبز و درختان این ریه‌های اصفهان باشند.